Collina, İstanbul’a olan sevgisini dile getirerek, “Türk takımlarının oynadığı 11 karşılaşmada görev aldım ve bu maçların hiçbirinde yenilmediler. Hakemliği 20 yıl önce bıraktım ama insanlar hala beni sevgiyle anıyor” dedi.
TEMBELLİĞE YER YOK!
Collina, hızlı ve adil karar verebilmenin, baskı anlarında soğukkanlı kalmanın ve hatalardan sonra oyuna yeniden odaklanmanın ne denli hayati olduğunu vurgulayarak şunları söyledi: "Üst düzey maçlarda yoğun baskı altındasınız. Karar vermeniz gerekiyor ama bunu yapmak için neredeyse hiç zamanınız yok. Bazen sadece bir saniyeniz var ve o anda alacağınız karar, yalnızca sizi değil, oyuncuları, hatta ülkeleri etkileyebilir. Bazen o tek düdük, bir takımın kaderini belirler, kazanıp kazanamayacaklarını... Bu nedenle en kritik unsur, böyle zorlu bir göreve hazır olmaktır. Bu da sadece çok çalışarak mümkün. Ben de yıllarca bu yüzden çok çalıştım. Çünkü doğru kararı almak için şansa bel bağlayamazsınız. Sahada olan bitene hazırlıklı olmalısınız. Sadece yetenek yeterli değil; emek harcamalısınız. Tembelliğe yer yok."
DIŞ GÖRÜNÜŞ DEĞİL, KARARLARIM
Collina, hayatında çok zorlu dönemlerden geçtiğini ve kırılma anı denilebilecek anlar yaşadığını vurgulayarak: “Vücudum bir anda değişmeye başladı. 24 yaşındaydım ve sadece 10 gün içinde tüm saçlarımı ve vücut kıllarımı kaybettim. Yıl 1984’tü ve insanlar bana şaşkınlıkla bakıyordu. Saçlarımı tamamen kazıttım. Bu süreçte aylarca sahalardan uzak kaldım çünkü saçlarımın yeniden çıkmasını bekledim. Ardından önemli bir maça hakem olarak atandım. O gün fark ettim ki, kimse dış görünüşümle ilgilenmiyordu. İnsanların tek önemsediği şey verdiğim kararlardı.”
TEKNOLOJİ BİR ARAÇ
Teknolojinin herhangi bir şeyin ruhunu bozmayacağını belirten Collina, "İnsan olarak hata yapmamız normal. Ancak bu hataları en aza indiren bir teknoloji varsa, bu müthiş bir şey. Teknoloji bir araçtır; hakemin daha doğru kararlar vermesine yardımcı olur. Maçın ruhunu elinden almaz, aksine hakemin görevini daha iyi yapmasını sağlar," dedi.
EN BÜYÜK TUTKUM MESLEĞİM!
Collina, hakemliğe başlamasını şöyle anlattı: "17 yaşındayken Bologna’da futbol oynarken, yakın arkadaşı hakemlik kursuna yazıldığını söyleyince o da deneyim kazanmak için hiç düşünmeden kursa katıldı. Bir süre sonra bazıları onun bu işi iyi yaptığını söyledi ve zorlukları sevdiği için hakem olmaya karar verdi. Yıllar geçse de hala tutkuyla hakemlik yapıyor."