UNESCO’ya göre bu yılki oturum, özellikle el sanatları ve sahne sanatlarına ilişkin dosyaların ağırlıkta olduğu bir dönem. Afgan minyatür sanatı, Bangladeş’te sari dokuma geleneği, Sao Tome ve Principe’de canlı tiyatro, Şili’de aile sirki, Brüksel’de kukla geleneği gibi pek çok örnek değerlendirmeye alınırken; gastronomi kategorisinde Mısır’ın “koshary” yemeği ile Kıbrıs’ın “commandaria” şarabı da adaylar arasında.

DİWALİ VE KÜBA MÜZİĞİ ADAYLAR ARASINDA

Ev sahibi Hindistan, Diwali’nin miras listesine girmesini bekliyor. Işığın karanlığa karşı zaferini simgeleyen ve milyonlarca insan tarafından kutlanan bu önemli Hindu festivali sırasında sokaklar ve tapınaklar ışıklarla donatılıyor. Ancak havai fişek ve patlayıcıların yoğun kullanımı, özellikle büyük şehirlerde ciddi hava kirliliğine yol açıyor. Bu yıl ekim ayındaki kutlamalarda Yeni Delhi, Dünya Sağlık Örgütü’nün önerdiği günlük sınırların 23 katına ulaşan zehirli gaz ve partikül seviyeleriyle gündeme gelmişti.

Müzik alanında ise dokuz farklı aday bulunuyor. Bunlar arasında, 1996’da Buena Vista Social Club albümüyle yeniden dünya çapında ün kazanan Küba’nın geleneksel “son” müziği öne çıkıyor. Venezüella’nın joropo’su, Gana’nın highlife’ı, İsviçre’nin yodel’i ve Haiti’nin compas müziği de başvuru yapan diğer türler arasında.

Şu anda 150 ülkeden 788 kültürel pratik UNESCO’nun üç farklı listesinde yer alıyor:

  • 667’si Temsili Liste,
  • 81’i Acil Koruma Listesi,
  • 40’ı ise “İyi Koruma Uygulamaları Kaydı”nda bulunuyor.